خشم خودتان را بشناسید

خشم خودتان را بشناسید

خشم خاطره آزردگی است.  

خشمگین شدن دلیلی است برابر از ننمودن آزردگی خاطر در زمان وقوع

خود شما مسئول ابراز احساساتتان هستید، ولی توضیح خشم کار مشکلی است.

بیرون ریختن خشم بدون آزار دادن دیگران امری غیر ممکن به نظر می‌رسد. بهترین راه برای ابراز خشم باز نمودن دریچه های قلب است.

برای خاموش نمودن خشم ابتدا باید آزردگی را شناخت. مشکل می‌توانید آزردگی خود را نشان دهید اگر

ظاهرا خودتان را مقاوم جلوه دهید.

اگر بخواهید برای محافظت از خودتان احساستان را مخفی سازید، واقعیت وجودتان به تردید می‌افتد و

ارتباطتان با خود واقعی قطع می‌شود. حتی اگر دردتان را ندیده بگیرید باز هم در رفتارتان آزردگی و خشم دیده می‌شود. شما نسبت به آزردگی حساس می‌شوید و رفتارتان با دیگران نا هموار می‌شود.

محافظت دیگران با کنترل خشم خود باعث می‌شود که آنها از شما فرار کنند.

بعد از مدتی به احساس بد داشتن عادت می‌کنید و هنگامی که دیگران مشکل شما را بپرسند قادر به اعتراف

نمودن نخواهید بود و آزردگی خاطر کوچک تبدیل به مشکلی بزرگ و کهنه تبدیل خواهد شد.

آنهایی که باعث آزردگی خاطر شما شده و بعد مانع می‌شوند که خشمتان را ابراز کنید بزرگترین لطمه روحی

به شما می‌زنند.

هر کسی بتواند خشمتان را درون بطری وجودتان مخفی سازد قادر به کنترل شما خواهد گشت.

باید خودتان را از خشم رها سازید تا بتوانید دوست داشته باشید.

هنگامی که عشق دست دوستی با خشم می‌دهد، عشق معنی واقعی خود را گم می‌کند.

اما هنگامی که خشم با عشق آمیخته می‌شود همچنان خشم معنی می‌دهد.

خشم خود را در زمان و مکان مناسب ابراز کنید تا همیشه بتوانید دوست داشته باشید.

تا زمانی که آزردگی روی لبهایتان ظاهر شود عشق همچنان شما را تعقیب می‌کند.