Peducate.ir

Peducate.ir

با هم بیاموزیم
Peducate.ir

Peducate.ir

با هم بیاموزیم

به دهان بردن اجسام توسط نوزاد

به دهان بردن اجسام توسط نوزاد

 

اغلب دلیل اینکار را دندان در آوردن بچه می دانند، چون فشردن چیز سختی به لثه ها درد دندان را کاهش می دهد به خصوص که آن چیز سرد و بی حس کننده باشد. بچه با دهانش جزئیات کامل اشیاء ناشناخته اطرافش را می تواند حس کند و آن ها را بهتر بشناسد چون در زبان بیش از هر جای دیگری در بدن تارهای عصبی وجود دارد که زودتر از اعضای دیگر بدن نیز تکامل پیدا می کنند. اولین چیزی که بچه به دهان می برد پستانک یا انگشت شصت دستش است، نوزادان هم چنین مواقعی که دچار استرس می شوند انگشتشان را می مکند، بررسی ای که روی نوزادن پسر به هنگام ختنه شدن انجام شده نشان داد نوزادانی که به آنها پستانک داده بودند نسبت به نوزادانی که چیزی برای مکیدن نداشتند مدت کوتاهتری دچار افزایش ریتم قلبی تنفسی شده بودند.

   

اولین باری که نوزاد با مکیدن آرامش پیدا می کند اولین تجربه او در کسب استقلال است و یاد می گیرد چگونه خودش را با محیط وفق دهد و به تعادل روحی برسد، هم چنین مواقعی که در بازی بیش از حد هیجان زده می شود با مکیدن دست یا شی ای دیگر هیجانش را تسکین می دهد. مکیدن، کودک را برای دریافت غذاهای جامد نیز آماده می کند، چون به طور طبیعی وقتی چیزی را روی زبان نوزاد قرار می دهید آن را بیرون می دهد که به آن رفلکس گگ می گویند.

 

 اگرمی خواهید بچه غذای جامد را بپذیرد، اول باید عادت کند چیزی بیشتر در دهانش فرو رود، چیزهایی که دهانش را پر کند و منتهی، نرمی و جنس شان متفاوت باشد مثل جویدن دست، گوشه لحاف یا آستین بلوز، و در چهار تا شش ماهگی بردن اسباب بازیها به دهان او را با خوردنی های گوناگونر آشنا می کند، در غیر این صورت برایش قابل قبول نیست که رژیمش را از مایعات و شیر ناگهانی به شکل جامد تغییر دهد وقتی اشیاء مختلف را با دهانش امتحان می کند وقتی چیزی را در دهانش بگذارید به جای اینکه آنرا بیرون دهد زبانش را اطراف آن می چرخاند و رفلکس گگ از نوک زبان به 3/3  انتهایی زبان انتقال می یابد. بچه ها از شش ماهگی چیزهایی را که نظرشان را جلب می کند می گیرند و برای معاینه دقیقتر به دهان می برند تا بتوانند شکل آن را بهتر بشناسند و کم کم که بزرگتر می شوند به علت تغییراتی که در ساختارهایشان ایجاد می شود و فک به طرف جلو و پایین رانده می شود فضای دهان افزایش می یابد و نوزاد می تواند اشیاء بزرگتر را هم در دهانش جای دهد، در حالیکه زبان هم جای بیشتری برای چرخش و گردش در دهان دارد. وقتی نوزاد چیزی را به دهان می برد در مقایسه با وقتی که آن را نگاه می کند، بهتر می تواند شناسایی کند. در یک تحقیق دو نوع پستانک به نوزادان دادند که یک نوع صافتر و یک نوع برآمده تر بود. بعد وقتی پستانک ها را به آنان نشان دادند توانستند پستانکی را که قبلا خورده بودند تشخیص دهند و بردارند. بچه ها که به سن شش الی نه ماهگی می رسند وقتی چیزی را در دهان می گذارند شروع به صدا در آوردن می کنند و به نظر می رسد از ترکیب ارتعاشات تولید شده لذت می برند و به دهان بردن اشیاء با سایزهای مختلف او را تشویق به ساختن صداهای با صدا و بی صدا می کند.

 

مراقب خطرات احتمالی و نکات ایمنی باشید

 متاسفانه بیشتر چیزهایی که بچه ها به دهان می برند اشیاء ریز و کوچکی هستند که خطر گیر کردن در گلو و خفگی را نیز به همرا دارند و هر چه توانایی او در برداشتن اجسام ریز نظیر سکه، دگمه و قطعات ریز اسباب بازی ها بیشتر می شود احتمال وقوع خطر نیز افزایش می یابد. پس باید سطوحی را که در دسترس بچه است نظیر کف اتاق، میز و زیر قفسه ها را مرتب جارو و وارسی کنید و اشیاء ریز را جمع آوری کرد. اسباب بازی هایی برای کودک تهیه کنید که قطعات ریز جدا شدنی و سطوح تیز و برنده نداشته باشد و برای جلوگیری از انتقال میکروب به بدن بچه، اسباب و وسایلی را که به دهان می برد مرتب با آب گرم و صابون بشویید، بخصوص مواقعی که بچه های دیگر هم از آن ها استفاده کرده باشند. در پایان یک سالگی فرزند شما راه های دیگری برای شناسایی اجسام پیدا می کند و بیشتر علاقه خواهد داشت آنها را پرت کند، بکشد و تکان دهد تا این که به دهان ببرد، اما اگر باز دیدید چیز جدیدتر دیگری را به دهان می برد تعجب نکنید. چون گاهی هوس می کند از راه قدیمی اش برای شناسایی اجسام استفاده کند، و بعد از حواس دیگرش برای شناسایی آن کمک بگیرد.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد